Los polacos se creen lo más guay y cuelgan la bandera polaca de la ventana. Pero nosotras somos más guays todavía y ponemos la de NuncaMáis.
En cuanto recupere el aliento te contaré que esta semana fue especial. Nos hemos recontrado (sí, me voy habituando a los tiempos compuestos) y nunca es perfecto, pero casi. La intenté vender por dos camellos y un hurón, pero Lisboa le ha regalado un rincón mágico y perfecto. Estoy empezando a crecer gracias a ella y mi relación con el resto de las personas ha dejado de ser como la de un gato con su dueño. Vacía e independiente. Sé que cuando vuelva habré crecido (¿ves lo que te decía?) y tendré más cosas que aportar.
Gracias por venir. Y por querer quedarte.
Y sí, los polacos se creen los mas guays, pero no te olvides del lacón con grelos.
siempre has tenido (yo también me acostmbro, a ver qué pasa) cosas que aportar, pero hacerlo de manera consciente es lo mejor que hay...
ResponderEliminaryo también aprendo
y reflexiono
y lloro
y me río
y sé que nada es perfecto
pero que estando juntas tenemos la mitad de imperfecciones :)
y por cierto, los polacos (aunque no sé si lo hacen todos, infórmate...) comen espaguetis con yogur de fresa...pché ;)
dile a fabio que lo amo lo adoro y le compro un loro por favor xD que hoy tenía 15 emails suyos con cosas para hacer ^^
bicosbeijosbisous (y me atrevería a decir que besos incluso, aunque nunca con acento sevillano xD)
ante a imposibilidade de deixar comentario no fotolog(mardita sociedade clasista) pos aqi tou.Danke licuada pola entrada do meu cumple:D.Cuando remate o erasmus year os lisboetas non van saber q facer sen ti, xactamente cmo tamos nos agora;menos mal q polo Nadal imos ter unha peqena dose de ti.Cuidateme moito e cmo diria o señor Paco(papá pa min)sentidiiiiiiiiño.Bicos Licuada.
ResponderEliminar